SIEĆ REGIONALNYCH OŚRODKÓW DEBATY MIĘDZYNARODOWEJ

Informacje redakcyjne dla autorów tekstów skierowanych do Biuletynu Regionalnego Ośrodka Debaty Międzynarodowej

Informacje redakcyjne dla autorów tekstów skierowanych do Biuletynu Regionalnego Ośrodka Debaty Międzynarodowej

 

Tekst do publikacji należy przygotować w języku polskim, angielskim lub hiszpańskim ze streszczeniem na końcu tekstu  i przetłumaczonym tytułem artykułu. Tekst artykułu należy przesłać w formacie .doc, .odt lub .docx, jako załącznik w wersji elektronicznej na adres mailowy rodm@rodm-lublin.pl . W nazwie pliku prosimy zamieścić nazwisko autora i tytuł artykułu.

Tekst główny

  1. Długość tekstu z aneksami powinna wynosić co najmniej 20 tys. znaków (ze spacjami) i nie powinna przekraczać 25 tys. znaków (ze spacjami) znormalizowanego tekstu (czcionka Times New Roman, tekst główny: 12 pkt; interlinia: 1,5; marginesy: 2,5 cm; akapity: 1,25 cm). Optymalna ilość zajmowanych stron A4 z aneksami powinna wynosić od 10 do 15. Należy zastosować wyrównanie obustronne. Poziomy tekstu powinny wyglądać następująco:

Imię i nazwisko autora – Times New Roman 12 pkt., małe litery, wyrównanie do lewej

Instytucja: Times New Roman 12 pkt., małe litery, wyrównanie do lewej

Tytuł artykułu: Times New Roman 12 pkt., pogrubienie, małe litery, wyśrodkowanie. Po tytule nie należy stawiać kropki.

  1. Jeżeli artykuł jest podzielony na części, można je wyróżnić za pomocą śródtytułów według następującego wzoru:
  2. Times New Roman 12 pkt., pogrubienie

1.1. Times New Roman 12 pkt., pogrubienie

1.1.1. Times New Roman 12 pkt., pogrubienie

  1. Numery stron należy umieścić na dole po prawej stronie.
  2. Tytuły przytaczane w tekście, terminy obcojęzyczne, metajęzykowe i inne należy wyróżnić kursywą. W przypadku tytułów czasopism i tytułów nadanych przez Autora należy zastosować cudzysłów.
  3. Krótkie cytaty należy umieszczać w tekście ciągłym w podwójnym cudzysłowie.
  4. Dłuższe cytaty (powyżej 50 słów) należy wyróżnić poprzez przeniesienie ich do nowego wiersza z obustronnym wcięciem 1,25 cm, z użyciem czcionki Times New Roman 10 pkt. oraz pojedynczej interlinii na górze i dole nie używając w tym przypadku cudzysłowów. Należy przy tym zaznaczyć w przypisie źródło cytatu (imię i nazwisko autora, tytuł dzieła, miejsce wydania, rok i numer strony).

Przypisy

  1. Obowiązują przypisy dolne, które należy zredagować przy użyciu czcionki Times New Roman 10 pkt., a także zachować w nich pojedyncze odstępy (interlinia 1) oraz wyrównanie obustronnie.
  2. Opuszczenia w tekstach cytowanych należy oznaczać nawiasem kwadratowym z trzykropkiem w środku.
  3. Cytowanych fragmentów nie poprzedza się i nie kończy wielokropkiem.
  4. Przy zapisywaniu imion i nazwisk należy stosować pisownię oryginalną w języku ojczystym dla osób wzmiankowanych. W przypadku postaci powszechnie znanych należy zapisać je zgodnie z zasadami języka polskiego (np. Krzysztof Kolumb).
  5. Należy stosować skróty powszechnie przyjęte: np., m.in., itd.
  6. Przy podawaniu dat w tekście nazwę miesiąca należy zapisywać słownie (np. 20 czerwca 1980 r.). Dla dat wtrąconych do tekstu, które powinny być umieszczane w nawiasach okrągłych, nazwy miesięcy należy zapisywać za pomocą cyfry rzymskiej bez skrótu (r.) na końcu (np. 20 VI 1980).
  7. Prawidłowy zapis odsyłaczy przypisów w tekście to: tekst, numer przypisu, znak interpunkcyjny (kropka, przecinek, średnik, nawias). Np. „Autobiografia nie należała do gatunków popularnych we wczesnym średniowieczu [numer przypisu], choć elementy autobiograficzne pojawiały się z intensywnością w różnych utworach”[1].
  8. Prosimy usunąć wszystkie hiperłącza, zarówno z tekstu jak i przypisów.
  9. Prosimy nie wstawiać dodatkowych odstępów, dzieleń i pustych wersów pomiędzy przypisami. Nie stosujemy „miękkiego entera” (Shift+enter). Przykład:
  10. Strzelczyk, Z dziejów literackiej aktywności kobiet za Pirenejami. Autobiografia Leonory López de Córdoba, w: Ecclesia, cultura, potestas. Studia z dziejów kultury i społeczeństwa, red. P. Kras i in., Kraków 2006, s. 790.

Ilustracje, tabele

  1. Tabele i diagramy zamieszczone w tekście należy kolejno ponumerować i opisać.
  2. Zamieszczane zdjęcia muszą mieć co najmniej 300 dpi.

Konstrukcja bibliografii:

  1. Obowiązuje kolejność alfabetyczna.
  2. Opis bibliograficzny książki/monografii powinien wyglądać następująco: nazwisko i inicjały imion autora (autorów), tytuł (wyróżniony kursywą), inicjały imion i nazwisko tłumacza (jeżeli dana książka była tłumaczona) poprzedzone oznaczeniem tłum., numer i charakter wydania poprzedzony oznaczeniem wyd., miejsce i rok wydania. Np: Defourneaux M., Życie codzienne w Hiszpanii w wieku złotym, tłum. E. Bąkowska, wyd. 1, Warszawa 1968.
  3. Artykuł w czasopiśmie: nazwisko i inicjały imion autora (autorów), tytuł artykułu (kursywą), tytuł czasopisma (w cudzysłowie), numer tomu/rocznika (rok wydania w nawiasie), zeszyt/numer, strony. Np: Roszak P., Mozarabowie – niespokojna mniejszość. Liturgia mozarabska jako projekt duchowości czasów „bycia w mniejszości” w kontekście „Brewiarza gotyckiego”, „Teologia i Człowiek”, 13 (2009), z. 1, s. 79-98. W przypadku gazet, w których są daty dzienne, wpisujemy po tytule gazety rok (w miejsce rocznika), numer bądź datę dzienną (miesiąc zapisany słownie), a na końcu strony. Np: Benítez B., Arena pide diálogo a la izquierda, „El Mundo”, 48 (2015), nr 13, s. 4. Można również zastosować następujący opis: Benítez B., Arena pide diálogo a la izquierda, „El Mundo”, 48 (2015), 21-22 marca, s. 4.
  4. Artykuł w pracy zbiorowej: nazwisko i inicjały imion autora (autorów), tytuł artykułu (kursywą), tytuł pracy zbiorowej (kursywą) poprzedzony oznaczeniem w:, numer tomu cyfrą arabską (w przypadku wydawnictw wielotomowych, słowników, encyklopedii, itp.) po oznaczeniu (t., vol., Bd. w zależności od miejsca wydania), inicjały imion i nazwisko redaktora (redaktorów) po oznaczeniu (red., ed. w zależności od miejsca wydania), miejsce i rok wydania, strony. Np: Drączkowski F., Jacniacka M., Ildefons z Toledo, w: Encyklopedia katolicka, t. 7, red. J. Duchniewski, Lublin 1997, s. 20-21.
  5. W przypadku pozycji mającej więcej niż jednego autora należy wymienić w opisie każdego z nich według nazwisk w kolejności alfabetycznej. Np: Domínguez Ortiz A., Tuñón de Lara M., Valdeón Baruque J., Historia Hiszpanii, tłum. Sz. Jędrusiak, wyd. 3, Kraków 2006; chyba, że jest ich więcej niż trzech, wtedy należy ograniczyć się do jednego autora (którego nazwisko jest pierwsze w kolejności alfabetycznej) z oznaczeniem „i in.”.
  6. Książka/monografia wydana w serii wydawniczej: nazwisko i inicjały imion autora (autorów), tytuł (kursywą), miejsce i rok wydania, nazwa serii wydawniczej w nawiasie (z podaniem numeru tomu/zeszytu), strony. Np: Jarska N., „Idealne kobiety”. Sekcja Kobieca Falangi 1934-1950, Lublin 2011 (Biblioteka Polsko-Iberyjska, t. 3).
  7. Wstęp do książki: nazwisko i inicjały imion autora (autorów) wstępu, tytuł wstępu (kursywą), opis książki, w której zawarty jest wstęp poprzedzony oznaczeniem w:, strony zajęte przez wstęp. Np: Taracha C., Wstęp, w: D. de Landa, Świat Apocalypto, tłum. P. Skibiński, Radom 2006, s. 7-27.
  8. Recenzja książki: nazwisko i inicjały imion autora (autorów) dzieła recenzowanego, tytuł dzieła recenzowanego (kursywą), miejsce i rok wydania, poprzedzone kropką oznaczenie Rec., inicjały imion i nazwisko autora recenzji, tytuł recenzji (kursywą); zależnie od rodzaju pozycji, w której dana recenzja została opublikowana (czasopismo, praca zbiorowa) stosujemy dla danej pozycji odpowiedni opis bibliograficzny (z zaznaczeniem stron na końcu). Np: Kubiak Z., Literatura Greków i Rzymian, Warszawa 1999. Rec. J. Sochoń, Dusza wśród arcydzieł, „Nowe Książki”, 1999, nr 11, s. 33.
  9. W przypadku powoływania się na stronę internetową należy podać adres strony oraz datę dostępu w nawiasie. Np:

http://www.hiszpania-online.com/?strona,doc,pol,glowna,1288,0,290,1,1288,ant.html (dostęp: 10 IV 2015).

  1. Na końcu każdego opisu należy wstawić kropkę.

Konstrukcja przypisów:

  1. W przypadku sporządzania przypisów należy najpierw podać inicjały imion i nazwisko autora (autorów), a następnie zastosować obowiązujące wytyczne dla powyższych opisów bibliograficznych z podaniem stron na końcu (np: C. Taracha, Wstęp, w: D. de Landa, Świat Apocalypto, tłum. P. Skibiński, Radom 2006, s. 10).
  2. Pozycje cytowane w przypisach oddziela się średnikiem.
  3. Należy stosować określenia: tenże, taż, tamże.
  4. Przy kolejnych cytowaniach należy podać tytuł w formie skróconej, najlepiej do pierwszego rzeczownika, bez wielokropka na końcu; nie stosuje się wyrażenia dz. cyt. czy op. cit.

Archiwalia:

  1. Nazwa archiwum/biblioteki w języku oryginalnym z podaniem miejscowości, nazwa zespołu, sygnatura jednostki archiwalnej/bibliotecznej, karta/strona. Np: Archiwum Państwowe w Poznaniu, Komitet Narodowy Polski w Paryżu, sygn. 518, k. 7. Inny przykład: Biblioteka Jagiellońska w Krakowie, Oddział Rękopisów, „Opera Raymundi Lulii”, sygn. Berol. Ms. Hisp. Qu. 63, k. 3.

W razie wątpliwości prosimy o kontakt drogą mailową: rodm@rodm-lublin.pl